konuşacak çok şey varken susmak

gönül kırıklığı var belli.

bir dahası olmayan bu gün, ayrılık için her şeyden önce düğün, senin için nedir tarifi, belki yangın, benim için sonu olmayan ölümler için sürgün.

muhtemelen karşınızdakinin sizi anlamıycağını düşünüyosunuzdur

Rastgele Karşımdakinin düşünceleri düşüncelerime kapalıysa direkt susuyorum. Bir de konuştuğumda üzüleceğimi ve kendimi ifade edemeyeceğimi düşünüyorsam susuyorum sessizleşiyorum. İlki pek sorun değil de ikincisi yuvarlanan bir kartopu gibi büyüyorsa büyük sıkıntı olabiliyor benim için.

Seksendört şu güzel şarkı ve kliple demiş ki, konuşacak neyimiz kalmış, biz çoktan bitmişiz.

enişteniz yazmadığı için mlsf konuşmuyoruz halbuki sabah yediğim pastanın ne kadar pasta gibi pasta olduğunu tartışmak isterdim.

Artık konuşarak halledebilecek hiçbir şey kalmamış demektir. Kalp kırıklıklarınızı ne kadar dile getirmek isteseniz de ne işe yarayacak ki diyip içinize gömmektir.

Anlaşılamamak yorar insanı, sen ne kadar anlatsan da karşında ki kapı duvarsa eğer bir noktadan sonra diyosun ki, ben kime ne anlatıyorum ve susuyosun... İşin komik kısmı sonra sen sustun diye suçlu oluyorsun, kimse ben niye susturdum acaba demiyo

"Konuşşam neye yarar, sussam nereye kadar" dedirten ve tavsiye edilmeyen durum. Konuşarak hiçbir ilerleme kaydedemediğimde; ilk olarak susuyor, içime kapanıyorum. Sonra öyle bir an geliyor ki sustuklarım içime sığmamaya başlıyor. En ufak dokunuşta ise gelişigüzel bir şekilde dışarı çıkıyorlar. Ayy berbat ötesi...

susmamam gereken bir konu var ve ben hariç herkes “akışa bırak, ilahi adalet tecelli etsin” diyor. hayatım boyunca asla akışa bırakabilen biri olmadım. hep müdahale eden ya da bastıran taraf oldum. bir şeyin kötüye gideceğini de bilsem daha çok kötüye gitsin diye elimden geleni yaparım mesela. şimdi de önemli bir karar vermem lazım, susmazsam emniyetgm, susarsam da kendimden fire vermiş olacağım. (bkz: akışına bıraktım akmadı)

Karşındakinin anlamayacağını düşündüğün ya da artık anlatmaya çalışacak kadar değerli hissetmediğin durum.

Anlatsan da bir şeyleri değiştiremeyeceğini farkedince zorlamanın bir anlamı kalmıyor. Anlamak istemeyene bir ton dil döksen ne olur? Boşa yorgunluk.

Çok şey vardı anlatılacak, o yüzden sustum. Birini söylesem diğeri yarım kalacaktı. Sen duydun mu sustuklarımı ? (bkz: oğuz atay -tutunamayanlar )

dedim ya işte benim türkçe bazen yetmiyor. yettiği zamanlarda da bazı çekincelerim sözlüğe yazmama engel oluyor. genel anlamda ise herkesin dediği gibi anlaşılmamak gibi durumlar olduğu için susuyorum. sustuysam da dinlemiyorum artık kimseyi. (bkz: beni dinlemedin ya seni duymayacağım)

doğru olandır. bazen sizi dinlemek istemiyor olma ihtimalimizi de göz önünde bulundurmanız gerekliliğini yeterince önemsemediğiniz için bu tarz düşüncelerle kendi kendinizi doldurduğunuzu düşünüyorum. halbuki gerçekten fikirleriniz, düşünceleriniz umurumuzda olmayabiliyor. bazen, bazen o kadar da önemli olmadığımızı kabullenmemizin bizler için daha faydalı olabileceğini de düşünüyorum. sınavlar geliyor ya yine uzun uzun düşünmelere başladım. şimdiye kadar böyle derin derin düşünmelerim yoktu. kendi kendimin düşmanıyım ya yemin ediyorum..